Κάθε φορά που πεθαίνει το σκυλί ενός φίλου, ο ίδιος αγώνας δρόμου: να βρεθεί ένας νόμιμος (περισσότερα γι αυτό αργότερα) τρόπος για την αξιοπρεπή διαχείριση της σορού του ζώου.
Και κάθε φορά, η ίδια απογοήτευση: .......
ελάχιστα, ιδιωτικά νεκροταφεία, ακόμη λιγότερα κρεματόρια. Στην τελευταία αναζήτηση μάλιστα, η πληροφόρηση σχετικά με τις χρεώσεις ήταν παραπάνω από εξωφρενική. Νεκροταφείο μικρών ζώων: 400 ευρώ! Κρεματόριο - και μάλιστα με διαδημοτική ταμπέλα: 500 ευρώ.
Αναγνώστρια της στήλης που είχε πάρει παλαιότερα τηλέφωνο για τον ίδιο, θλιβερό λόγο, διαμαρτυρόμενη για τις εξωπραγματικές τιμές, άκουσε και αυτό:
"Δυστυχώς, οι τιμές είναι όσο συμπιεσμένες γίνεται. Είναι και το κόστος των καυσίμων που δεν μας επιτρέπει να τις ρίξουμε περισσότερο..." Σωστά! Είναι άλλωστε λογικό να χρειάζεται μισό τόνο πετρελαίου για να αποτεφρώσεις τον Αζόρ των 12 κιλών...
Ένας εξαιρετικός φιλόζωος έγραφε πριν από μερικά χρόνια: "Τεθλιμμένο αφεντικό. Ο σκύλος σου είναι πιο τυχερός στο θάνατο από σένα, γιατί δεν έχει μεταφυσικές ανησυχίες. Δεν νοιάζεται να διατηρήσει το σώμα του για τη Δευτέρα Παρουσία. Δεν τον απασχολεί αν θα θέλεις την τεφροδόχο με τις στάχτες του στο σαλόνι σου. Ταρίχευσέ τον, πέταξέ τον στον γκρεμό, ρίξ τον στα σκουπίδια. Τα προβλήματά σου δεν είναι και δικά του. Αν η ψυχή του επιβιώνει - θα το μάθουμε μοιραία όλοι μας, κάποτε - μόνο μέσα στη σκέψη σου θέλει να κατοικεί, μετά θάνατον. Όλα τα άλλα είναι δικές σου εμμονές. Μην του τις φορτώνεις".
Εγώ λέω: Πάρτε έναν φίλο, δύο φτυάρια, μια κουβέρτα και ένα σακί ασβέστη. Βρείτε ένα καλό σημείο στο βουνό, μακριά από τον δρόμο. Σκάψτε, κλάψτε, θάψτε. Κάντε ό τι χρειάζεται για να διασκεδάσετε τη θλίψη σας.
Αλλά, προς Θεού, μην αφήσετε να σας εκμεταλλευτούν αυτοί που, προφανώς, πιστεύουν ότι βρίσκονται σε άλλη χώρα και σε άλλο χρόνο.
Ο ανθρώπινος θάνατος είναι ήδη αντικείμενο χυδαίας εκμετάλλευσης. Πρέπει να είναι και του σκύλου σας;
Γιώργος Φραντζεσκάκης k9mailbox@yahoo.com
0 ΧΛΙΜΙΝΤΡΙΣΑΝ:
Δημοσίευση σχολίου