Ο γαϊδαράκος και ο δασκαλάκος...

Μια φορά και έναν καιρό

σε λιβάδι δροσερό

ένας γάιδαρος καθόταν

αρχαία μάθαινε κι ευχαριστιόταν.

Μα για τύχη του κακή

ένας δασκαλάκος φτάνει εκεί.

-Γειά χαρά σου, γαϊδαράκο!

-Βρε,

καλώς τον δασκαλάκο!

Πώς θες να μάθω το γιγνώσκω;

Εγώ ξέρω μοναχά να βόσκω!

Και ο δασκαλάκος κάθησε δίπλα στον γαϊδαράκο και άρχισε:

Πάρε και ρήματα και ουσιαστικά

απαρέμφατα όσα θέλεις και ανώμαλα

και αρχίζει ο γαϊδαράκος;

-Ωχ, ωχ, ωχ και αχ, αχ, αχ!!!

Τα αρχαία τί τα ήθελα;

Φέρτε μου μια γεωμετρία

Μια άλγεβρα, έστω μια χημεία.

Μα ο δασκαλάκος δεν ακούει

Και τον προστάζει

Εγκλιτική αντικατάσταση να κάνει.

Με διαγωνίσματα και τεστ

Ο καιρός επέρασε

Και η χρονιά έτσι ετελείωσε

Κι ήρθε η ώρα του αποχωρισμού

Και ο γαϊδαράκος κλαίει

Μα αυτό το ποιηματάκι

Για πάντα στην ιστορία θα μένει

Και σε όλους σας θα λέει:

Ότι όσο ο γαϊδαράκος κι αν γκρινίαζει

Τον δάσκαλό του τον καλό με τίποτα δεν τον αλλάζει!
clopyandpaste