Οι γάτες βλέπουν αόριστα στο σκοτάδι, μάλιστα χρειάζονται μόλις το ένα έκτο από το φως που θέλουμε εμείς για να διακρίνουν σχήματα και κινήσεις.
Με τα χρώματα δεν τα πάνε τόσο καλά, καθώς τα φωτοευαίσθητα κύτταρα του οφθαλμού τους είναι περιορισμένα, τόσο σε αριθμό όσο και
σε ποικιλία.
Ωστόσο, το μεγάλο τους ατού είναι άλλο: στο "πεδίο θήρας", από τους πενήντα πόντους μέχρι τα δέκα μέτρα, η τρισδιάστατη αντίληψη της γάτας, για το χώρο και τα αντικείμενα που βρίσκονται μέσα σε αυτόν, είναι τόσο οξεία, ώστε να της επιτρέπει, με ένα άλμα, να προσγειώνεται ακριβώς επάνω στο θήραμά της.
Σε μεγαλύτερες αποστάσεις, οι γάτες είναι, μάλλον, ελαφρώς μυωπικές.
Αλλά αυτό δεν έχει σημασία, καθώς, ό τι δεν βρίσκεται στο κυνηγετικό βεληνεκές τους, δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ούτως ή άλλως...
0 ΧΛΙΜΙΝΤΡΙΣΑΝ:
Δημοσίευση σχολίου