Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010
Τα άγρια άλογα του Δέλτα Αξιού κινδυνεύουν με εξαφάνιση
Τινάζουν με χάρη τη χαίτη τους και καλπάζουν περήφανα στο Δέλτα του ποταμού Αξιού, όπου ζουν ελεύθερα, χωρίς ποτέ να έχουν δοκιμάσει τον ανθρώπινο "ζυγό". Τα άγρια άλογα που διαβιούν στην περιοχή, απελευθερώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους, στις αρχές της δεκαετίας του '60 ή και νωρίτερα, όπως θυμούνται οι ντόπιοι κάτοικοι. Τα ζώα βρήκαν κατάλληλο περιβάλλον στο Δέλτα, επιβίωσαν και αναπαράχθηκαν, συμβιώνοντας με τα άλλα αγροτικά ζώα που βόσκουν στην περιοχή, αλλά και με
τα άγρια.
Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από έρευνα, με θέμα τον πληθυσμό και την ηθολογία των άγριων αλόγων του Αξιού, που εκπόνησε η Ελληνική Εταιρία προστασίας και διάσωσης αυτόχθονων φυλών, αγροτικών και οικόσιτων κατοικίδιων ζώων, "Η Αμάλθεια", για λογαριασμό του Φορέα Διαχείρισης Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα.
Σύμφωνα με τη γεωπόνο- ζωοτέχνη, Μυρτώ Κωνσταντινίδου, η οποία υλοποίησε τη μελέτη, καταγράφηκαν συνολικά 67 άλογα, "πληθυσμός, όμως, που είναι μειωμένος σε σχέση με την περασμένη δεκαετία".
"Για το λόγο αυτό, επιβάλλεται η ορθολογική διαχείριση του βιοτόπου του Δέλτα Αξιού, διότι ο πληθυσμός των αλόγων είναι οριακός και οποιαδήποτε περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσής τους ενδεχομένως να αποβεί μοιραία για την επιβίωσή τους", υπογραμμίζει η κ.Κωνσταντινίδου. Όπως προέκυψε από την έρευνα, τα άλογα παρουσιάζουν σε γενικές γραμμές ομοιόμορφο σωματότυπο, είναι μεσαίου μεγέθους (1,45 - 1,55 μ.), πολύ εύρωστα, με συμπαγή κορμό, ευρύ στήθος, καλές αναλογίες, με έντονες επιρροές από ελληνικές φυλές (Θεσσαλίας, Πίνδου) αλλά και την αγγλική καθαρόαιμη φυλή. Χαρακτηριστικό όλων των αλόγων είναι ότι έχουν τους ρώθωνες χαμηλά, κοντά στα χείλη, συνηθισμένο χαρακτηριστικό στα άλογα Πίνδου. Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι η θρεπτική τους κατάσταση, κατά τη διάρκεια και των τεσσάρων εποχών του έτους, ήταν καλή.
Τα άλογα, εντοπίστηκαν και καταγράφηκαν στην ανατολική όχθη του Δέλτα Αξιού, ενώ πολλές φορές παρατηρήθηκε ότι στη διάρκεια του χειμώνα, περνούν κάτω από την εθνική οδό και διασχίζουν ή και βόσκουν σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Ωστόσο, ο μεγάλος πληθυσμός αγελάδων στην περιοχή προκαλεί υποβάθμιση του εδάφους, εξαιτίας της υπερβόσκησης και της ισοπέδωσης. Εκτός, όμως, από τα βοοειδή, ενίοτε εισέρχονται και αιγοπρόβατα, αλλά συνήθως οδηγούνται στην περιοχή ανάμεσα στο κανάλι και την εθνική οδό, όπου δεν υπάρχουν άλογα. Η παρουσία σαρκοφάγων, όπως λύκοι και τσακάλια, δεν φαίνεται να επηρεάζουν τον πληθυσμό των αλόγων.
Στην υποβάθμιση της περιοχής συμβάλλουν οι σταβλικές εγκαταστάσεις, που σε μερικές περιπτώσεις είναι βαριές κατασκευές, με μεγάλο αριθμό ζώων, οι παλιές περιφράξεις, με σιδερένιους πασσάλους και συρματόπλεγμα, η μόλυνση της περιοχής από σκουπίδια και η ύπαρξη χωματερής πολύ κοντά στο ποτάμι. Στην περιοχή εντοπίστηκαν ακόμη πτώματα και οστά νεκρών ίππων (καταμετρήθηκαν έξι πτώματα) και βοοειδών.
Από τα 67 άλογα που διαβιούν στο Δέλτα του Αξιού, τα 35 είναι αρσενικά, τα 15 θηλυκά, σε τέσσερα δεν έχει εξακριβωθεί το φύλο και υπάρχουν και 13 πουλάρια. "Επομένως, στην περίπτωση των αλόγων του Δέλτα Αξιού, ο αριθμός των αρσενικών είναι περίπου διπλάσιος από αυτόν των θηλυκών. Αυτή η διαπίστωση από μόνη της καταδεικνύει ότι ο πληθυσμός των αλόγων του Δέλτα δεν είναι 'υγιής'. Δεδομένου ότι οι τραυματισμοί και τα λοιμώδη νοσήματα πλήττουν το σύνολο του πληθυσμού, ανεξαρτήτως φύλου, θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι η αιτία μείωσης του θηλυκού πληθυσμού είναι πιθανώς η συστηματική παγίδευση, αιχμαλωσία και μεταφορά αλόγων εκτός του Δέλτα από τον άνθρωπο", αναφέρει συμπερασματικά η κ.Κωνσταντινίδου.
Άλλωστε, σύμφωνα με την ίδια, "η σύλληψη των αλόγων του Αξιού ενδεχομένως δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς τα άλογα φαίνεται να είναι εξοικειωμένα με την ανθρώπινη παρουσία, δεδομένου ότι τα προσεγγίσαμε σε απόσταση 10-15 μέτρων, όπως άλλωστε και κάποιοι κτηνοτρόφοι".
Παράλληλα, η καλή θρεπτική κατάσταση των αλόγων κατά τη διάρκεια της έρευνας, καταδεικνύει ότι η κατά τόπους και εποχές κακή κατάσταση των λιβαδιών πλήττει περισσότερο τα βοοειδή, τα οποία είναι αριθμητικά πολλαπλάσια των αλόγων
"Συνεπώς, ο τόπος διαβίωσης και η ηθολογία των αλόγων πιθανώς δεν είναι αποτέλεσμα επιλογής τους, αλλά εξαναγκασμού. Είναι φανερό ότι έχουν εγκλωβιστεί στο μόνο χώρο που μπορούν να επιβιώσουν, αλλοιώνοντας όλες τις υγιείς εκφράσεις της κοινωνικής τους οργάνωσης, με μόνο σκοπό την επιβίωση. Πιθανώς, κατά τους χειμερινούς μήνες, όπου τα ήδη ελάχιστα και υπερβοσκημένα αγρωστώδη σταματούν να αναπτύσσονται, δεδομένου ότι η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 6 βαθμούς Κελσίου, τα άλογα να αναγκάζονται να φύγουν από το Δέλτα προς αναζήτηση τροφής για να μην λιμοκτονήσουν", εξηγεί η κ. Κωνσταντινίδου.
Προσθέτει ακόμη ότι οι μετακινήσεις των αλόγων από τη συγκεκριμένη περιοχή σε καλλιεργούμενες εκτάσεις, που συμβαίνουν τη χειμερινή κυρίως περίοδο, είναι δυνατόν να αποτραπούν με μέσα, όπως ενίσχυση του φράχτη που υπάρχει κάτω από τη νότια γέφυρα της εθνικής οδού και η τοποθέτηση πόρτας επάνω στο δυτικό ανάχωμα καθώς και στη διάβαση κάτω από την εθνική οδό
RC-CAFE
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
New beginnings, innocence.








0 ΧΛΙΜΙΝΤΡΙΣΑΝ:
Δημοσίευση σχολίου